Oostenrijk

Even een korte update vanuit de Mac in Oostenrijk. We zijn afgeslagen bij afslag 43 voor de laatste lange rust voordat we de lange nacht ingaan.

Dag twaalf

Goedemorgen Nederland!
Na een heerlijke nacht in geweldige bedden hebben we net het ontbijt en de bijbelstudie over Daniel in de leeuwenkuil achter de rug. Iedereen is nu zijn of haar spullen bij elkaar aan het zoeken en dan gaan we instappen voor de laatste trip: de terugreis, via Boedapest, Oostenrijk en Duitsland naar Ede. We hebben gebeden voor een veilige terugreis en hopen iedereen morgenochtend tussen 7 en 8 uur op het kerkplein te zien.

P.s. We liggen goed op schema. Misschien komen we eerder aan dan zeven uur :-)

Lekker buiten ontbijten

Mooie bloemen bij het terras

Dag 11

Oef... Vanuit een zeer warm Debrecen in Hongarije kan ik melden dat het eerste stuk van de reis prima is verlopen! Tot onze grote schrik werden we ingehaald en bijna van de weg gereden. De auto ging vlak voor ons rijden en ineens zagen we iemand uit het linker achterraam komen. Het leek net of er een fototoestel werd vastgehouden. Toen ging de auto iets zachter rijden en ging ineens tot onze schrik en verbazing de achterklep van de auto open! Levi kwam als een duveltje uit een doosje en hield een groot karton vast.

Wat een uitgeleide

Daar stond op: ' We will miss you, come back!' en op de andere kant konden we lezen: 'We love you'.

Een mooiere manier om uitgezwaaid te worden, na alle afscheidszoenen en tranen, is er niet! Deze keer geen gestres bij de grens vanwege een vermiste ID-kaart die in Anneries fotohoesje zat. Het enige oponthoud had te maken met het asfalteren van een stuk weg, maar ook dat viel reuze mee. Onderweg hebben we ons nog heerlijk uit kunnen leven op het afdingen: langs de kant van de weg stonden heel veel schattige winkeltjes waar Roemeense mensen hun prullaria probeerden te slijten aan argeloze toeristen die zo vlak voor de grens hun laatste lei kwijt willen. Nadat iedereen de laatste lei kwijt was en cadeautjes rijker, zijn we vertrokken. En nu gaan we zo eten op de camping. Als het hetzelfde is als de vorige week, komt het helemaal goed. Maar eerst moet iedereen uit Cristesti nog even gegroet worden.

Dag 10

Om 11 uur begon de dienst in de oude kerk van Cristesti. We werden weer hartelijk welkom geheten door een aantal gemeenteleden. Wat opviel was het grote aantal oude gemeenteleden; hoe zal deze gemeente er over 20 jaar uitzien? Goed om te zien dat er vandaag genoeg jonge mensen uit Cristesti zelf waren; dat is een belofte voor de toekomst. De dominee preekte weer uit Openbaringen: " Houd vast aan wat u hebt, totdat ik kom", was de tekst van de preek.
Aan het eind van de dienst werden we toegesproken door een van de ouderlingen die ons een goed thuisreis wenste. Terri las de brief voor die ondertekent was door de voorzitter van de kerkenraad, Jan-Wouter van Butselaar. Deze naam was herkenbaar, maar grapiig uitgesproken. Het Nederlands is toch wel een erg lastige taal... Tor slot hebben we de gemeente twee liederen toegezongen; ' Create in me a clean heart' , en ' 'k Stel mijn vertrouwen'.

's Middags was een vrije middag die door de gezinnen werd ingevuld. Sommigen zijn op bezoek gegaan bij oude bekenden en anderen zijn naar een meer met zout water gegaan om daar te zwemmen. Je waande je even in de Dode Zee, maar het was toch echt in Roemenie, in Sowata.

En toen was de afscheidsavond al weer aangebroken.... Om zeven uur werden we verwacht in de nieuwe kerk, waar onze gastgezinnen allerlei lekkers voor ons hadden klaargemaakt. Er stond van alles klaar; cake met appel; kip, gerold in spek met kaas; rolletjes, gemaakt van rijst, gehakt en kool; watermeloen en nog veel meer lekkers. De jongeren schreven elkaars t' shirts vol met allerlei teksten, zodat niemand vergeten zou worden. Als afsluiting hebben we een flink aantal iederen gezongen, met Anne op de dwarsfluit, Lydia op de djembe, Janieke op de gitaar en Dieuwke op het keyboard. Het klonk erg mooi!
Omdat een aantal mensen morgen vroeg moet werken, werden er al wat traantjes gelaten... Afscheid nemen is nooit leuk!

Nu nog de laatste spulen inpakken en dan morgenochtend om 9 uur ( 8 uur Nederlandse tijd) verzamelen bij de kerk. Dan gaan we echt weer terug naar Nederland en kunnen we terugkijken op een zeer enerverende, interessante, indrukwekkende reis, waarin we veel over en van God, elkaar en de christenen hier hebben geleerd. Iedereen gaat anders naar huis dan hij of zij hier gekomen is!

Morgenavond, tijdens de stop en overnachting in Debrecen, Hongarije, hoop ik nog iets te kunen schrijven over de reis...

Wordt vervolgd

Filmpje van vorige week in Debrecen

Dag negen

Deze morgen stond in het teken van de diaconale bezoeken aan de oudste mensen van de gemeente. Er waren ook veel weduwen en een aantal weduwnaars bij. Wat een indrukken! Wat leven de meesten anders dan onze eigen opa's en oma's. Drie en soms vier generaties bij elkaar in kleine huisjes met heel wat minder voorzieningen. Het was fijn en noodzakelijk dat de Hongaars - Roemeense jongeren met onze groepjes mee gingen. De tasjes die ze kregen werden met handschudden, zoenen en vaak ook met tranen ontvangen. Wat zijn deze mensen dankbaar. De jongeren en de ouderen waren onder de indruk van alles wat ze hadden gezien en gehoord.

De gevulde zakjes

Met paard en wagen naar de Mures! Het was goed na alle indrukken wat ontspanning te hebben. Met elkaar picknicken en eerst een lange rit met paard en wagen is dan geweldig

Goulash en afscheid

Vrijdagavond hebben we bij het gezin van Ferko goulash gegeten. Iedereen die vorig jaar bij de afscheidsavond is geweest, weet hoe lekker bij die goulash kan maken! Deze keer had hij een hele grote pan en een wat kleinere gebruikt. Wat een gastvrijheid. Zo'n 50 mensen hebben meegegeten. De goulash smaakte verrukkuluk...
We hebben aan het eind van de avond Ferco en zijn gezin bedankt voor het heerlijke eten en de gastvrijheid. Ook moesten weer afscheid nemen van onze Florence Nightengale, Christine. Omdat zij zondag weer moet gaan werken, heeft zij zaterdagochtend het vliegtuig terug richting Nederland genomen. Dat zal wennen worden, omdat Christine voor elk kwaaltje wel een oplossing wist. Gelukkig kan Margreet de honneurs waarnemen en daar zijn we erg blij mee.

Dag acht

Vanmorgen zijn we wat later begonnen met de bijbelstudie. Vandaag ging het over de brandende oven, waarin de drie vrienden van Daniël gegooid werden door Nebudkadnezar. Wat we geleerd hebben, is dat God de problemen niet voor je oplost (het vuur weghaalt), maar je er dwars doorheen wil helpen. Daarna zijn we vertrokken naar de zoo in Tergu Mures. Je kunt goed merken dat deze dierentuin is opgeknapt met geld van de Europese Unie. We vinden het erg leuk dat we deze trip van onze Roemeense vrienden aangeboden hebben gekregen! Het is leuk en leerzaam om een ander land beter te leren kennen, zodat je de bevolking ook betreft begrijpt!
Aansluitend hebben we in de stad het een en ander bekeken. Sommigen zijn de toren opgeklommen, een hele prestatie na de tweedaagse bergtocht, want de 200 treden vielen niet mee.
Daarna zijn we weer in de bus naar Cristesti gegaan. Op het grasveld voor de kerk hebben we allerlei activiteiten georganiseerd voor de kinderen. Veel zigeuner kinderen zijn daar om te spelen en willen graag meedoen.
Anderen hebben vast de pakketjes gemaakt voor de bezoeken aan de allerarmsten die we morgen hopen te bezoeken.

Dag zes en zeven, deel 2

Wat te vertellen over de heenreis... Boomwortels, richels,  loszittende stenen, zeer steile paden, zere tenen en hielen, wespensteek, blaren, hoge bergen en diepe dalen,  maar ook: koud bronwater, schaduw onder de bomen, oppeppende woorden, mooie uitzichten, enthousiasme, gezelligheid, Gods grootheid en majesteit ervaren en uiteindelijk de berghut.
Mooi en dankbaar om te zien dat iedereen het eindpunt gehaald heeft zonder noemenswaardige problemen!
Bij de grote berghut gingen de meesten eerst hun flesjes vullen bij de bron om daarna een slaapplek te bemachtigen. We moesten ons verdelen over verschillende kamers en dat we best even puzzelen. Voor een aantal was het belangrijk een goede nacht te maken, dus waren de afspraken over het tijdstip van slapen door iedereen een reden om toch maar op tijd de ogen dicht te doen. Rond 23.00 uur was het stil.
Donderdagmorgen hebben we om 8.00 uur buiten kunnen ontbijten. Dat was,  volgens de mensen die eerder waren geweest, uitzonderlijk. Wat een bijzonder uitzicht met die wolken in het dal en de wolken die weer zagen ontstaan. En wat een heerlijkheid om die zon te voelen in de vroege morgen. Het was mooi om met elkaar het begin van de dag te beginnen met bijbelstudie en zingen: 'From the mountains, to the valley....'. Nadat iedereen zijn spullen had gepakt en de flessen gevuld waren, begon de afdaling. En het was met recht een afdaling!

Bij de waterval rusten

De tocht

Op een paar vlakke stukken en een enkele stijging na, daalden we de 1000 m. snel.We vertrokken ' s morgens om10 uur en we arriveerden om 15.15 uur. Wat waren we blij, vermoeid en trots! Er waren er onder ons die zelfs de weg kusten...
Nadat we heerlijk koffie hadden gedronken en brood hadden gegeten, zijn we weer richting Cristesti gereden. Wat was het een leerzame tocht voor allemaal: doorzetten, wachten en letterlijk omzien naar de ander en afzien! Mooi om dit met elkaar te beleven: jongeren uit Cristesti en jongeren uit Nederland.
Wordt vervolgd.

Dag zes en zeven (deel een)

Veilig terug na twee fantastische dagen! Natuurlijk zijn jullie allemaal heel nieuwsgierig hoe deze twee dagen verlopen zijn...echter moeten jullie nog heel even geduld hebben tot morgenavond. Onze blogschrijfster is niet voorzien van wifi en is direct naar haar gastgezin gegaan om na deze barre tocht alle stank van zich af te spoelen (oke, ze was niet de enige). Moe en voldaan nu naar bed en morgen naar de zoo en shoppen. Hartelijke groet, mystery guest


Mensen kunnen van alles vertellen, maar soms moet je zelf eerst iets meegemaakt hebben voor je kunt begrijpen waar het over gaat. Deze bergwandeling is daar een goed voorbeeld van!
Woensdag moest iedereen vroeg zijn/haar bed uit; om 6 uur zou de bus vertrekken naar de Karapaten. We zijn de dag gestart met gebed en het zingen van een lied.
De busreis heen duurde zo'n 4 1/2 uur. Wat zagen we een andere dingen dan thuis; al de groententuinen bij de huizen, legio paard-en-wagens die mensen of dingen vervoerden,  de zigeuners langs de wegen met kleine kinderen in hun armen, de kramen vol met grote watermeloenen, de ongeasfalteerde wegen etc.
De haarspeldbochten zorgden voor wat misselijke mensjes in de bus, maar het uitzicht was formidabel en gaf al een voorproefje wat we tijdens de wandeling nog zouden gaan zien.
Boven op de plek waar we zouden vertrekken, moest eerst nog wat water geloost worden; dan kon bij een kerk, waar we door een mooie, met iconen beschilderde poort onderdoor moesten en waar in het zwart gestoken nonnen heen-en-weer liepen met allerlei koeken en taarten voor de verkoop.
Nadat de kaartjes voor het park gekocht waren, gingen we op weg. De eerste meters stegen al gelijk!
Wat zal ik vertellen over de heenreis?
Door de bergen, door de dalen..... voor een aantal was deze heenreis een echte berg, waar lastig overheen te kijken was. Een combinatie van vermoeidheid, verkoudheid en onzekerheid over wat er gaat komen, zorgde voor een zekere spanning. Achteraf kon iedereen zeggen dat het de moeite waard was... maar zover was het aan het begin van de reis nog niet!
Wordt vervolgd

Dag vijf

 Vanmorgen zijn we gestart met de tweede  bijbelstudie over Daniel uit het derde hoofdstuk. Het thema vandaag was "Voor alles, eerst naar God gaan". We hebben nagedacht over het bidden tot God. Daniël bad tot God om hulp om de droom van koning Nebudkadnezar uit te leggen en dankte direct omdat Hij hem zou helpen.
Daarna zijn we naar een geweldig zwembad gegaan naar Tirga Mures.  Wel vijf zwembaden met veel glijbanen waren de uitdaging. Via Ilona hebben we de entree en de lunch aangeboden gekregen van de burgemeester van Cristesti!
Vanavond,  voor we weer naar het huis van Ferco gingen, hebben we heel veel kinderen in het park vermaakt met allerlei spelletjes.
Morgen vertrekken we om 6 uur naar de Karpaten; dat betekent dat er op z'n vroegst vrijdag weer een blog zal verschijnen.
Wordt vervolgd

Dag vier

Vanmorgen zijn we de dag begonnen met de groepjes. Zowel de Hongaarse-Roemeense jongeren als de Nederlandse jongeren hebben in kleine groepjes nagedacht over een bijbelgedeelte uit Daniël: Daniël 1: 3 t/m 17; Keuzes maken. Wat voor keuzes moet je soms maken en op grond waarvan maak je die keuzes? Doe je dat door je vrienden,  door je ouders etc. Aan het eind hebben we op een memoblaadje een belangrijk woord uit deze studie ongeschreven en deze blaadjes plakken we op een groot vel papier. Aan het eind van de week zullen weer hierop terugkijken.
Rond elf uur zijn we met de bus op weg gegaan naar de stad van Dracula, Sighisoara. We zullen daar, samen met de Hongaars - Roemeense jongeren, door het stadje op zoek gaan naar het huis van Brad Dracula en genieten van de kleine straatjes. Gelukkig hebben Wijnand en Trijnie genoeg knoflook voor ons allemaal gegeten....
Onderweg hebben we het verhaal van graaf Dracula gehoord en heeft een van de Hongaars - Roemeense jongeren in het Engels achtergrondinformatie gegeven over het stadje. Met behulp van geld van Unesco is het gerestaureerd. Het bestaat uit twee delen en het oude gedeelte heeft een citadel en veel middeleeuwse huizen.
Nadat we naar de citadel geklommen zijn, via een overdekte trap uit 1462 met heel veel treden, hebben we boven ons lunchpakket opgegeten. Even heerlijk uitrusten na de klim! Toen weer groepjes verdeeld waren, is iedereen Sighisoara gaan bekijken; het geboortehuis van Dracula, de middeleeuwse, kleine straatjes, de bedelende zigeuners en de soevenirwinkeltjes. Ook werden de ijsjes en terrasjes niet vergeten. Om vier uur verzamelden we weer op het plein bij de mooie toren en wandelden we terug naar de bus.
Nadat iedereen gegeten had en zich had opgefrist, zijn we naar het speeltuintje tegenover de kerk gegaan met allerlei spelletjes. Binnen de kortste keren waren er enorm veel kinderen die mee willen spelen met het pleeborstelvoetbal en het kloslopen. Ook waren de ballonnen erg in trek en wilden veel kinderen een tatoo....
Sok Grabbelrok trok ook erg veel bekijks. Sjanne deed het geweldig. Na een uur hebben we de spullen bij elkaar gezocht en zijn we met de belofte dat we morgen terug komen, naar Ferco's huis gegaan voor een hapje en een drankje. Morgen naar het zwembad.
Wordt vervolgd

Derde dag

Zondag 21 juli

Vanmorgen werden we om 9.15 uur verwacht in de nieuwe kerk. Er ware veel Hongaars-Roemeense jongeren gekomen; met elkaar vormden we een grote groep. Het leuke was dat een aantal Hongaars-Roemeense ouderen ons welkom heetten met dikke zoenen!
In een rij liepen we langs de dominee en de kerkenraad, die ons allen een hand gaven. Voor sommigen was het even wennen, maar onze plek was helemaal voorin de kerk, in de bank waar normaal de kerkenraadsleden zitten (volgens Wijnand goed voor de jongens in onze groep om alvast aan hun toekomstige taak te wennen :-) ).
De dominee preekte uit Openbaringen 2: 2 - 17. Wat hij precies heeft gezegd, was voor ons niet duidelijk, maar het was goed om te merken dat  ook zo ver van huis de liederen uit volle borst worden meegezongen en dat de geloofsbelijdenis ( we hoorden Pontius Pilatus), ook door de gemeente werd uitgesproken.
Na de dienst is iedereen terug gegaan naar de gastgezinnen en hebben daar gegeten.
Dat eten is overigens een verhaal apart; wat wordt er goed voor ons gezorgd! En wat een wonder: de jongeren vinden het eten toch lekker! Dat is goed om te weten voor ouders thuis: Hier wordt noedelsoep ineens heerlijk gevonden en eten ze met smaak schnitzels en groenten. Uitspraak van Sarah over het eten: " Het eten is beter dan lekker! "
' s Middags kwamen we om 16.00 uur weer bij elkaar in de nieuwe kerk. Allereerst gingen we met elkaar kennismaken, dat wil zeggen: krantenmeppertje doen. Voor de jongeren die vorig jaar in Ede waren geweest, was dat al bekend. Je mag als Nederlandse jongere alleen de naam noemen van een Hongaars-Roemeense en andersom hetzelfde. En wat hebben we gelachen! Na een dik half uur waren de namen wel bekend.
Toen was het tijd om naar buiten te gaan voor een aantal Nederlandse spellen; koekhappen (jawel: Dieuwke had als eerste de koek op; spijkerpoepen: het lukte Anne om de spijker in het flesje te krijgen; snoephappen: Judy dronk eerst de halve bak leeg voor ze het  snoepje te pakken had en toen gaf ze haar lenzen de schuld en als laatste de waterbalonnen. Nu hoef ik waarschijnlijk niet uit te leggen dat dit heel onschuldig begon, maar al snel ontaardde in een flink gevecht! Anja had de eer om als eerste nat gegooid te worden door Christine, die zelf ook niet droog bleef.
Al met al een geweldig leuke middag en de vrouw van de dominee zei lachend en genietend: " Het lijkt hier wel het strand!"
Nu zijn we bij Ferco thuis om de avond gezellig af te sluiten. Iedereen heeft een leuke dag gehad en morgen gaan we naar een spannende stad: de stad van graaf Dracula...

Wordt vervolgd....


Gezelligheid ten top...

Spijkerpoepen door Sara en Anne

Eerste twee dagen zitten erop!

Na een lange nacht in de bus, de laatste stop voor de nacht hadden we om 1.00 uur, hebben we rond 8 uur ontbeten in Oostenrijk. Het eerste stuk van de reis ging niet zo voorspoedig als we hadden gehoopt: na een uur rijden was de weg afgesloten ivm een ongeluk. 
De reis voerde ons dus door Duitsland, Oostenrijk en Hongarije. In Oostenrijk hebben we Wenen langs zien flitsen en we hebben zelfs een stadstour door Boedapest gekregen! Het was toch nog spannend of we de camping in Debrecen binnen de 21 uur zouden halen, maar om 17.45 uur reden we camping Dorcas op. We hebben leuke huisjes tot onze beschikking en van het zwembad wordt ook graag gebruik gemaakt. Om half acht gaan we eten in het restaurant en cannabis staat een kampvuur op het programma.  Gezien de nachtrust van de afgelopen 24 uur zal ons bedje heerlijk slapen. 

Tweede dag

Tweede dag!

We zijn in Cristesti aangekomen! Vanmorgen zijn we opgestaan om half 8; eerst hebben we Christine wakker gezongen en een ontbijtje op bed gegeven, vanwege haar verjaardag.
Daarna hebben we met elkaar ontbeten. Wat is er nu heerlijker dan ontbijten in de buitenlucht?! Nadat we alles uit de huisjes hebben gehaald en weer in de bus hebben gezet, zijn we vertrokken naar Cristesti.... Allereerst werden we op de ouderwetse manier gecontroleerd bij de Roemeense grens; een nors kijkende meneer kwam de bus in en bekeek al onze ID's en paspoorten uitgebreid. Gelukkig mochten we snel doorrijden en hebben we de ene chauffeur afgezet bij een hotel; hij vliegt morgen terug naar Nederland.
Wat een mooie omgeving hebben we gezien; prachtige landschappen!
En wat een ontvangst in Cristesti. Vlakbij de nieuwe kerk stonden heel veel jongeren en ook ouderen ons op te wachten. Na veel handenschudden en zoenen zijn we door de dominee en zijn vrouw welkom geheten in de ruimte onder de kerk. Allemaal kregen we ons gastgezin te horen en was iedereen blij.... Nadat alle tassen uit de bus zijn gehaald, ging iedereen zijns weegs; op zoek naar het huis voor de komende  week en een heerlijke maaltijd.
Morgenochtend om half 10 begint de dienst en zullen we de groeten overbrengen vanuit Ede.
Nu eerst maar eens lekker slapen....

Aankomst in Cristesti, een warm welkom!

We krijgen een mooie tekst mee uit psalm 32:8 ; Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog.

Christine wacht nog een verrassing in haar gastgezin: taart en blazen maar!

Onze aansteller...

Eerste dag

We zijn op weg! 

We zijn aangekomen op de camping in Debrecen in Hongarije! Nadat we gisteren rond negen uur vertrokken waren, stonden we na een uur al stil op de snelweg in Duitsland vanwege een ongeluk. De laatste stop voor de nacht maakten we om 1.00 uur en rond 7.00 uur gingen we ontbijten in Oostenrijk. Via Duitsland, Oostenrijk (we hebben Wenen zien liggen) en Hongarije, waar we een stadstour hebben gekregen van de chauffeur, zijn we om 17.45 uur gearriveerd op camping Dorcas. Het was nog even spannend of we binnen de 21 uur zouden aankomen, maar het is gelukt! Op de camping overnachten we in gezellige huisjes en het zwembad is ook gelijk uitgeprobeerd.

Het eten was heerlijk en ging er goed in: stukjes kip, sla, patatjes en gebakken aardappelen. Als toetje aten we een heerlijk ijsje. Daarna hebben we het kampvuur aangestoken en zijn we moe maar voldaan ons bed in gekropen.

Onderweg door Hongarije

In het zwembad

Op camping Dorcas

We zijn vertrokken!

En dan zijn we echt vertrokken! Nadat alle tassen en koffers in de bus zijn gezet, heeft dominee Bax ons toegesproken. Hij verwees daarbij naar het thema van de reis, another way. Nadat we 'k Stel mijn vertrouwen' hebben gezongen,  zijn we in de hal gaan staan

En zo zijn we dus op weg.

Foto's beleveningswandeltocht

Op 6 juli vond de beleveningswandeltocht plaats, die door  rond de 90 grote en kleine mensen gelopen is.

Uilenballen uitpluizen

de interesse was groot

uitleg

dit blijft er over

goed kijken wat je ziet

 Broodjes bakken, schminken en grabbelen

Een bijzondere grabbeljurk