Dag 10

Om 11 uur begon de dienst in de oude kerk van Cristesti. We werden weer hartelijk welkom geheten door een aantal gemeenteleden. Wat opviel was het grote aantal oude gemeenteleden; hoe zal deze gemeente er over 20 jaar uitzien? Goed om te zien dat er vandaag genoeg jonge mensen uit Cristesti zelf waren; dat is een belofte voor de toekomst. De dominee preekte weer uit Openbaringen: " Houd vast aan wat u hebt, totdat ik kom", was de tekst van de preek.
Aan het eind van de dienst werden we toegesproken door een van de ouderlingen die ons een goed thuisreis wenste. Terri las de brief voor die ondertekent was door de voorzitter van de kerkenraad, Jan-Wouter van Butselaar. Deze naam was herkenbaar, maar grapiig uitgesproken. Het Nederlands is toch wel een erg lastige taal... Tor slot hebben we de gemeente twee liederen toegezongen; ' Create in me a clean heart' , en ' 'k Stel mijn vertrouwen'.

's Middags was een vrije middag die door de gezinnen werd ingevuld. Sommigen zijn op bezoek gegaan bij oude bekenden en anderen zijn naar een meer met zout water gegaan om daar te zwemmen. Je waande je even in de Dode Zee, maar het was toch echt in Roemenie, in Sowata.

En toen was de afscheidsavond al weer aangebroken.... Om zeven uur werden we verwacht in de nieuwe kerk, waar onze gastgezinnen allerlei lekkers voor ons hadden klaargemaakt. Er stond van alles klaar; cake met appel; kip, gerold in spek met kaas; rolletjes, gemaakt van rijst, gehakt en kool; watermeloen en nog veel meer lekkers. De jongeren schreven elkaars t' shirts vol met allerlei teksten, zodat niemand vergeten zou worden. Als afsluiting hebben we een flink aantal iederen gezongen, met Anne op de dwarsfluit, Lydia op de djembe, Janieke op de gitaar en Dieuwke op het keyboard. Het klonk erg mooi!
Omdat een aantal mensen morgen vroeg moet werken, werden er al wat traantjes gelaten... Afscheid nemen is nooit leuk!

Nu nog de laatste spulen inpakken en dan morgenochtend om 9 uur ( 8 uur Nederlandse tijd) verzamelen bij de kerk. Dan gaan we echt weer terug naar Nederland en kunnen we terugkijken op een zeer enerverende, interessante, indrukwekkende reis, waarin we veel over en van God, elkaar en de christenen hier hebben geleerd. Iedereen gaat anders naar huis dan hij of zij hier gekomen is!

Morgenavond, tijdens de stop en overnachting in Debrecen, Hongarije, hoop ik nog iets te kunen schrijven over de reis...

Wordt vervolgd

Filmpje van vorige week in Debrecen