Dag 11

Oef... Vanuit een zeer warm Debrecen in Hongarije kan ik melden dat het eerste stuk van de reis prima is verlopen! Tot onze grote schrik werden we ingehaald en bijna van de weg gereden. De auto ging vlak voor ons rijden en ineens zagen we iemand uit het linker achterraam komen. Het leek net of er een fototoestel werd vastgehouden. Toen ging de auto iets zachter rijden en ging ineens tot onze schrik en verbazing de achterklep van de auto open! Levi kwam als een duveltje uit een doosje en hield een groot karton vast.

Wat een uitgeleide

Daar stond op: ' We will miss you, come back!' en op de andere kant konden we lezen: 'We love you'.

Een mooiere manier om uitgezwaaid te worden, na alle afscheidszoenen en tranen, is er niet! Deze keer geen gestres bij de grens vanwege een vermiste ID-kaart die in Anneries fotohoesje zat. Het enige oponthoud had te maken met het asfalteren van een stuk weg, maar ook dat viel reuze mee. Onderweg hebben we ons nog heerlijk uit kunnen leven op het afdingen: langs de kant van de weg stonden heel veel schattige winkeltjes waar Roemeense mensen hun prullaria probeerden te slijten aan argeloze toeristen die zo vlak voor de grens hun laatste lei kwijt willen. Nadat iedereen de laatste lei kwijt was en cadeautjes rijker, zijn we vertrokken. En nu gaan we zo eten op de camping. Als het hetzelfde is als de vorige week, komt het helemaal goed. Maar eerst moet iedereen uit Cristesti nog even gegroet worden.